نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
نگرانی روزنامه اصلاح‌طلب از طرح تشدید برخورد با جاسوسان!
بسیاری از جاسوسان در دوران اصلاحات در روزنامه‌ها و مجلات همشهری دوره اصلاحات نظیر ایران، چلچراغ، شهروند امروز، تهران تایمز، جامعه، توس، صبح امروز، شرق، اعتماد، هم‌میهن، بهار، وقایع اتفاقیه و بسیاری دیگر از نشریات مشغول به کار بوده‌اند و پس از چندی به شکل کامل جذب این رسانه‌ها شدند.
پایگاه تحلیلی خبری هم اندیشی: روزنامه اعتماد روز دوشنبه در مطلبی نوشت: «طرح «تشديد مجازات همكاري‌كنندگان با اقدامات كشورهاي متخاصم عليه امنيت و منافع ملي» اين هفته در دستور كار مجلس است؛ اما احتمالا اين طرح در هفته جاري به بررسي در جلسه علني نرسد. با اين وجود مصاديق كشورهاي متخاصم، هنوز در قانون مشخص نيست و داراي ابهامات زيادي است. اين طرح تنها به افزايش مجازات پرداخته و ابهامي از شاخصه‌هاي «دولت متخاصم» برطرف نشده و نحوه تشخيص و استحصال آن نيز همچنان مشخص نيست. به عبارت ديگر تعريف واحدي از دولت متخاصم ارايه نشده است و همين باعث شده تا بنا به تشخيص دادگاه باشد. در اين طرح كه بيشتر امضاهاي پاي آن را نمايندگاني نزديك به تفكرات جبهه پايداري در مجلس تشكيل مي‌دهند، «همكاري با دولت‌هاي متخاصم» در حكم «افساد في‌الارض» درنظر گرفته شده است.»
گفتنی است رسانه‌های اصلاح‌طلب در سال‌های اخیر یکی از کانون‌های اصلی پرورش و تربیت پادوهای رسانه‌ای برای شبکه‌ها و رسانه‌های ضدایرانی بوده‌اند که با وطن‌فروشی به استخدام بی‌بی‌سی فارسی، صدای آمریکا، من وتو، رادیو‌فردا، ایران اینترنشنال، ایندیپندنت فارسی و... درآمدند و در حال حاضر برای این شبکه‌های معاند فعالیت می‌کنند.
این افراد در دوران اصلاحات در روزنامه‌ها و مجلات همشهری دوره اصلاحات، ایران، چلچراغ، شهروند امروز، تهران تایمز، جامعه، توس، صبح امروز، شرق، اعتماد، هم‌میهن، بهار، وقایع اتفاقیه و بسیاری دیگر از نشریات مشغول به کار بوده‌اند و پس از چندی به شکل کامل جذب این رسانه‌ها شدند.
همچنین خبرنگاران و روزنامه‌نگاران رسانه‌های طیف مدعی اصلاح‌طلبی در مقاطع مختلف به‌ویژه در جریان فتنه‌ها و آشوب‌ها با تهیه گزارش‌های میدانی و مصاحبه‌ها و مقاله‌های خود به تأمین خوراک خبری برای رسانه‌های ضدانقلاب پرداخته‌اند. موضوعی که روزنامه کیهان در گزارش‌های متعددی به آن پرداخته است.
از سوی دیگر نگاهی به فهرست خبرنگاران و روزنامه‌نگاران و همچنین فعالین رسانه‌ای منتسب به این طیف که در سال‌های گذشته با وطن‌فروشی به استخدام رسانه‌های ضدایرانی یا دستگاه‌های جاسوسی غربی درآمدند خود گواه این مدعاست.
بنا بر این طبیعی است چنین طیفی با این کارنامه مشعشع از طرح تشدید برخورد با جاسوسان نگران باشد.
برخورد انتظامی در مسئله حجاب کارآمدی ندارد؟!
روزنامه سازندگی روز گذشته در سرمقاله خود با اشاره به برخوردهای انتظامی و قانونی با برخی افراد بی‌حجاب، مدعی شد: « وضعیت فعلی نیازمند بازنگری و وحدت عمل است. سال‌های سال است که می‌بینیم با ارعاب و تهدید و مجازات توفیقی در زمینه حجاب رخ نداده است.»
این روزنامه در بخش دیگری از مطلب خود نوشته است: « به قول برخی از جامعه‌شناسان همان‌طور که رضاخان نتوانست حجاب زنان ایرانی را با زور بردارد، برخی نیز نمی‌توانند با اجبار زنان را باحجاب کنند.»
نوشته‌های مکرر روزنامه‌های مدعی اصلاحات در ماه‌های اخیر پیرامون مسئله حجاب اکثرا یک نقطه مشترک دارند و آن تاکید بر عدم کارآمدی برخوردهای انتظامی با افراد بدحجاب و هشدار نسبت به بروز شورش و نارضایتی در میان مردم است. اما با توجه به اینکه رعایت حجاب اسلامی از ضروریات قانون و شرع مقدس است، این رسانه‌ها هیچ‌گاه روشن نمی‌کنند که اگر افرادی اعمال غیرقانونی دیگر مانند سرقت، ربا یا هر عمل دیگر را مرتکب شده و به آن عادت کردند، آیا باز هم باید از برخورد انتظامی و قانونی با بهانه عدم کارآمدی اجبار و زور پرهیز نمود؟ همچنین باید از نویسندگان این مطالب پرسید که این پرهیز تا کجا باید ادامه داشته باشد؟ تا جایی که افراد هنجارشکن تمامی مرزهای شرعی، اخلاقی و قانونی را فی‌المثل در همین مسئله پوشش در‌هم بشکنند؟
در حقیقت ادعای نویسنده درباره اینکه استفاده از آنچه وی آن را ارعاب و تهدید می‌نامد، طی سال‌های سال ناکارآمد بوده است، مغالطه‌ای بیش نیست. چه آنکه اهتمام به حل مسئله پوشش اسلامی و برخورد با هنجارشکنان هیچ‌گاه به طور قاطع، برنامه‌ریزی‌شده و هوشمندانه وجود نداشته است و حتی در برخی دولت‌ها از جمله دولت موسوم به اعتدال، به کلی رها گشته است که منجر به وضع فعلی گردیده است.
از طرفی مدعیان اصلاحات هرچند در گفته‌ها و نوشته‌های خود ظاهرا از اقدام فرهنگی و تربیتی در زمینه حجاب حمایت می‌کنند اما فاقد هرگونه طرح و برنامه و اقدام عملی در این خصوص هستند. این امر نشان‌دهنده آن است که این جریان اساسا اعتقادی به مسئله پوشش اسلامی به عنوان یک حکم الهی ندارد.
گفتنی است رسانه‌های اصلاح‌طلب در سال‌های اخیر یکی از کانون‌های اصلی پرورش و تربیت پادوهای رسانه‌ای برای شبکه‌ها و رسانه‌های ضدایرانی بوده‌اند که با وطن‌فروشی به استخدام بی‌بی‌سی فارسی، صدای آمریکا، من وتو، رادیو‌فردا، ایران اینترنشنال، ایندیپندنت فارسی و... درآمدند و در حال حاضر برای این شبکه‌های معاند فعالیت می‌کنند.
این افراد در دوران اصلاحات در روزنامه‌ها و مجلات همشهری دوره اصلاحات، ایران، چلچراغ، شهروند امروز، تهران تایمز، جامعه، توس، صبح امروز، شرق، اعتماد، هم‌میهن، بهار، وقایع اتفاقیه و بسیاری دیگر از نشریات مشغول به کار بوده‌اند و پس از چندی به شکل کامل جذب این رسانه‌ها شدند.
همچنین خبرنگاران و روزنامه‌نگاران رسانه‌های طیف مدعی اصلاح‌طلبی در مقاطع مختلف به‌ویژه در جریان فتنه‌ها و آشوب‌ها با تهیه گزارش‌های میدانی و مصاحبه‌ها و مقاله‌های خود به تأمین خوراک خبری برای رسانه‌های ضدانقلاب پرداخته‌اند. موضوعی که روزنامه کیهان در گزارش‌های متعددی به آن پرداخته است.
از سوی دیگر نگاهی به فهرست خبرنگاران و روزنامه‌نگاران و همچنین فعالین رسانه‌ای منتسب به این طیف که در سال‌های گذشته با وطن‌فروشی به استخدام رسانه‌های ضدایرانی یا دستگاه‌های جاسوسی غربی درآمدند خود گواه این مدعاست.
بنا بر این طبیعی است چنین طیفی با این کارنامه مشعشع از طرح تشدید برخورد با جاسوسان نگران باشد.
برخورد انتظامی در مسئله حجاب کارآمدی ندارد؟!
روزنامه سازندگی روز گذشته در سرمقاله خود با اشاره به برخوردهای انتظامی و قانونی با برخی افراد بی‌حجاب، مدعی شد: « وضعیت فعلی نیازمند بازنگری و وحدت عمل است. سال‌های سال است که می‌بینیم با ارعاب و تهدید و مجازات توفیقی در زمینه حجاب رخ نداده است.»
این روزنامه در بخش دیگری از مطلب خود نوشته است: « به قول برخی از جامعه‌شناسان همان‌طور که رضاخان نتوانست حجاب زنان ایرانی را با زور بردارد، برخی نیز نمی‌توانند با اجبار زنان را باحجاب کنند.»
نوشته‌های مکرر روزنامه‌های مدعی اصلاحات در ماه‌های اخیر پیرامون مسئله حجاب اکثرا یک نقطه مشترک دارند و آن تاکید بر عدم کارآمدی برخوردهای انتظامی با افراد بدحجاب و هشدار نسبت به بروز شورش و نارضایتی در میان مردم است. اما با توجه به اینکه رعایت حجاب اسلامی از ضروریات قانون و شرع مقدس است، این رسانه‌ها هیچ‌گاه روشن نمی‌کنند که اگر افرادی اعمال غیرقانونی دیگر مانند سرقت، ربا یا هر عمل دیگر را مرتکب شده و به آن عادت کردند، آیا باز هم باید از برخورد انتظامی و قانونی با بهانه عدم کارآمدی اجبار و زور پرهیز نمود؟ همچنین باید از نویسندگان این مطالب پرسید که این پرهیز تا کجا باید ادامه داشته باشد؟ تا جایی که افراد هنجارشکن تمامی مرزهای شرعی، اخلاقی و قانونی را فی‌المثل در همین مسئله پوشش در‌هم بشکنند؟
در حقیقت ادعای نویسنده درباره اینکه استفاده از آنچه وی آن را ارعاب و تهدید می‌نامد، طی سال‌های سال ناکارآمد بوده است، مغالطه‌ای بیش نیست. چه آنکه اهتمام به حل مسئله پوشش اسلامی و برخورد با هنجارشکنان هیچ‌گاه به طور قاطع، برنامه‌ریزی‌شده و هوشمندانه وجود نداشته است و حتی در برخی دولت‌ها از جمله دولت موسوم به اعتدال، به کلی رها گشته است که منجر به وضع فعلی گردیده است.
از طرفی مدعیان اصلاحات هرچند در گفته‌ها و نوشته‌های خود ظاهرا از اقدام فرهنگی و تربیتی در زمینه حجاب حمایت می‌کنند اما فاقد هرگونه طرح و برنامه و اقدام عملی در این خصوص هستند. این امر نشان‌دهنده آن است که این جریان اساسا اعتقادی به مسئله پوشش اسلامی به عنوان یک حکم الهی ندارد.
کد مطلب: 450203
