از ادعای آزادی توسط دولت تا اختناق در رسانه‌های کشور؛
چه کسی پاسخ‌گوی توهین‌های وقیحانه روحانی به مقامات عالی رتبه کشور است؟/ چوب سیاستهای دولت بالای سر شبکه‌های سیما
آملی خطاب به روحانی گفته بود: شما خودتان شفاهاً یا کتباً٬ با واسطه یا بی‌واسطه بارها گفته‌اید که «چرا با فلان روزنامه یا فلان سایت برخورد نمی‌کنيد؟» یا نزد مقام معظم رهبری گلایه می‌کنيد اما ندای آزادی مطبوعات سر می‌دهيد.
پایگاه تحلیلی خبری هم اندیشی:روحانی بارها ادعا کرده که ما به رسانه آزادی می دهیم و رسانه‌ها محدودیتی را در دوران ما تجربه نکردند. اما واقعیت این است که این ادعا روحانی هم مانند بسیاری از ادعاهای دولت، بارها و بارها نقض شده است.
م
امروز حسن روحانی در جلسه هیئت دولت گفت: هر کس از دولت انتقاد کند آزاد است؛ برخی منتقدان دولت هم آزادند هم مصونیت دارند هم گاهی اوقات تشویق می شوند!
وی ادامه داد: حامیان دولت گاهی نه آزادی دارند نه مصونیتشان معلوم است!
یکی از معروف ترین پیام‌های حسن روحانی در مرداد ۹۶ صادر شد. وی خطاب به خبرنگاران نوشته بود:
از قلم شکسته و دهان بسته کاری ساخته نیست. قلم ها را به بهانه واهی نشکنیم و دهان ها را با بهانه غیراساسی نبندیم. بگذاریم در این جامعه «آزادی مسئولانه» باشد.
جملات این چنینی اولین باری نبود که از طرف رئیس جمهور مطرح می‌شد. آبان ماه سال 95 بود که حسن روحانی در افتتاحیهی نمایشگاه مطبوعات گفت: «نشکنيم قلم‌ها را به بهانه‌های واهی٬ نبندیم دهانها را با بهانه‌های غيراساسی؛ بگذاریم در این جامعه آزادی باشد و بگذاریم آزادی مسؤولانه باشد.»
در آن دوران رسانه‌های اصلاحات با تیترهای درشت از این پيام حمایت کردند، اما این پیام واکنش‌‌های دیگری را هم به همراه داشت.
آیت‌الله آملی‌لاریجانی، ریاست قوه قضائيه وقت دو روز بعد سخنانی گفت که به نوعی جوابیه‌ای بود بر اظهارات روحانی. آملی در جلسه مسئولان عالی قضایی گفته بود:
«برادر بزرگوار! شما خودتان شفاهاً یا کتباً٬ با واسطه یا بی‌واسطه بارها گفته‌اید که «چرا با فلان روزنامه یا فلان سایت برخورد نمی‌کنيد؟» یا نزد مقام معظم رهبری گلایه می‌کنيد که چرا دستگاه قضایی با فلان روزنامه برخورد نکرده است اما وقتی بين اهالی مطبوعات و رسانه حضور می‌یابيد ندای آزادی مطبوعات سر می‌دهيد و اینکه قلم‌ها را نشکنيد و دهانها را نبندید!»
از همین سال‌ها ریل جدیدی در رویکرد رسانه‌ای دولت تدبیر و امید گذاشته شد. اختناق شدید، ماحصل این رویکرد بود. از صدا و سیما گرفته تا مکتوبات و پایگاه‌های اطلاع‌رسانی.
مدتی بعد از پیام روحانی خطاب به خبرنگاران، روزنامه وطن امروز به دلیل سیاستهای دولتی و فشار مالی بسته شد.
بعدتر هم پخش برنامه‌های تلوزیونی جهان‌آرا و ثریا به دلیل انتقاد از دولت متوقف شد.
سایت‌ها و رسانه‌های دیجیتال هم از این رویه مصون نبودند، مثلا دولتی‌ها به دفعات از خبرگزاری رجانیوز و دیگر خبرگزاری‌های کشور به دلایل متفاوت شکایت کرد.
هدف اصلی دولت از این اختناق شدید مشخص بود، حذف رسانه‌های مستقل و منتقدین دولت و مدیریت فضای رسانه‌ای به نحوی که کسی جرات کمترین انتقادی به دولت را نداشته باشد.
رفتار دولت در برخورد با عوامل برنامه زاویه همین مسائله است. اظهارات کارشناس مدعو برنامه شبکه چهار درباره «مسئولان پای منقل»، ملعبه دست دولت و رسانه‌های وابسته برای فشار به صدا و سیما و تلاش برای مدیریت رفتار رسانه ملی شد.
حامیان دولت که البته از کنار توهین‌های مکرر و وقیحانه رئیس جمهور به مقامات عالی رتبه نظام و منتقدان خود به سادگی می‌گذرند، فرصت را برای تسویه حساب سیاسی با رسانه ملی مناسب یافتند.
چند روز پس از عذرخواهی رئیس رسانه ملی و شبکه چهار، خبر رسیده که «دکتر حبیب رحیم‌پور ازغدی» که بعنوان سردبیر و مجری کارشناس این برنامه مشغول به فعالیت بوده، برکنار شده است.
اما چرا رسانه ملی طبق خواسته‌های دولت عمل می کند و برخورد با منتقدان دولت را در دستور کار خود قرار می‌دهد؟ چرا مجری و سردبیر یک برنامه تلوزیونی، به دلیل اظهارات مدعو متهم به اخراج است و آیا دولتی‌ها هدفی جز مخابره این پیام، که هر منتقدان به سزای عمل خود خواهد رسید را دارد؟
واقعیت این است که هنوز تمایل روحانی برای فرستادن منتقدان خود "به جهنم" فروکش نکرده است و از طرف دیگر جای تاسف دارد که در بسیاری از حوزه‌ها نه‌تنها وعده‌ها روحانی محقق نشد، بلکه دولت برضد سخنان و ادعا های خود عمل کرد.
اگر انصاف داشته باشیم در می‌یابیم که تلاش بی وقفه تیم روحانی برای مدیریت رسانه‌های کشور و به حاشیه بردن منتقدین و استفاده از هر حیلتی برای تغییر شرایط به نفع دولت اصلاحطلب روحانی، ستودنی است.
م
کد مطلب: 420087
