بحران شیوع ویروس کرونا در کشورمان که مردم را درگیر خود کرده است، ابعاد مختلفی دارد. از یک طرف بحث پیشگیری که بسیار مهم است و بسیاری بیان می کنند که بایستی کاری کرد که زنجیره شیوع این بیماری قطع شود باید مورد توجه قرار گیرد و از سوی دیگر بحث درمان است که بایستی با تمرکز زیادی صورت گیرد تا از مرگ و میر بیشتر هموطنانمان جلوگیری صورت گیرد.
با این حال در جلسه قبل از ظهر امروز هیات دولت، آقای روحانی تلویحا به این انتظارات پاسخ منفی داد و عملا ترجیح داد مسئولیت اصلی مدیریت این بحران بر عهده وزیر بهداشت باشد. روحانی گفت: دوستان بدانند حداقل هفتهای یک جلسه ستاد با ریاست و مدیریت خود من تشکیل میشود؛ در هفتهای که الان رو به پایان است، از شنبه جلسه گذاشته بودیم و هفته آینده هم جلسه داریم؛ در ایام تعطیلات عید هم باز جلسه خواهیم داشت؛ خود من جلسات را هفتهای یکبار میگذارم؛ اگر مشکلی داشتم معاون اول میگذارد و خود ستاد ملی به ریاست خود آقای دکتر نمکی به طور منظم در هفته هر چند بار لازم باشد جلساتش گذاشته میشود. این گونه تعبیر شده که رییس جمهور و وزیر کشور مسوولیتی ندارد و وزیر بهداشت و درمان گرفتار شده است و همه بار به دوش او است. البته وزیر بهداشت و درمان و همه همکاران آنها بار سنگینی را بر دوش دارند.
وی ادامه داد: بعضی ها فکر می کنند که در مبارزه با کرونا یک وزارتخانه به نام وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی درگیر است و گلایه میکنند که کل کشور و همه وزیران و مسوولین باید بیایند.در این ستاد تمام دولت درگیر هستند. بخشی از دولت تلاش می کنند که زندگی عادی مردم بگذرد. زندگی عادی مردم یعنی یعنی برق، آب، گاز، بنزین و مسایل مالی و پولی و کالای اساسی باشد.
درخواست محسن رضایی از روحانی
در همین باره
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام از روحانی خواست تا مانند شرایط جنگی در قرارگاه فرماندهی سلامت مستقر شود. محسن رضایی در یادداشتی نوشت: «در شرایط کنونی که مردم عزیزمان با یک ویروس و بیماری جهانی مواجهند حضور و ظهور مسئولان دولتی در میادین بحران میتواند مایه آرامش مردم و سرعت در حل مشکلات گردد. به بیان سادهتر، مردم اگر مسئولان را در قلههای نگرانی در ملازمت خود نبینند دچار بی اعتمادی میشوند؛ بنابراین میدانداری مسئولین ارشد اجرائی فراتر از یک وزارت بهداشت میتواند از آلام روحی به نفع روانسازی تدبیر امور و امیدافزایی برای عبور از این دوره بکاهد و تجربهای بالنده را به بار بنشاند. آقای رئیس جمهور باید شخصا مانند شرایط جنگی در قرارگاه فرماندهی سلامت مستقر شود.»
این اولین بار نیست که حسن روحانی با مدیریت نادرست و مشورت ناپذیری از بزرگان نارضایتی مردم را ایجاد میکند. برجام، پاتک بنزینی دولت به مردم و مدیریت نادرست اقتصادی در سالهای اخیر این اتفاق را بارها نشان داده است.
آقای وزیر به تنهایی نمی تواند
واضح است که در شرایطی که بحران کرونا تمام کشور را فراگرفته و نیازمند هماهنگی همه دستگاه ها، وزارت خانه و ادارات و تصمیمات قاطع باشد یک وزیر به تنهایی نمیتواند همه امور را انجام دهد و نیازمند آن است تا شخص اول اجرایی کشور مسئولیت مستقیم مشکل اول این روزهای کشور یعنی کرونا را برعهده بگیرد اما آنچه توسط روحانی رخ میدهد امری دردناک و غیرقابل توصیف است. نامه گلایه آمیز چندی پیش نمکی به روحانی خود به خوبی موید بخشی از این موضوع است.
سابقه انتقاد اصلاح طلبان از خستگی و ناتوانی روحانی
کم کاری و خستگی حسن روحانی قبلا هم مورد انتقاد اصلاح طلبان و نزدیکان روحانی قرار گرفته بود. عبدالله ناصری 15 مرداد 97 در گفتوگو با مهر در پاسخ به این سوال که «شما در گفتوگویی عنوان کردید آقای روحانی ساعت ۱۰ صبح در محل کارش حاضر میشود؛ این حقیقت دارد؟»، گفت: بله، واقعیت دارد.
ناصری در ادامه در پاسخ به این سوال که «از کجا این مساله را شنیدید؟» تصریح کرد: نیازی به شنیدن ندارد. وقتی میبینم نه یک روز، نه 2 روز بلکه روزهای متعدد، «اسکورت» آقای روحانی، چه ساعتی دم در خانه ایشان حضور پیدا میکند تا ایشان را به نهاد ریاستجمهوری ببرد، دیگر شنیدن نمیخواهد! آقای روحانی قبل از اینکه به پاستور برود، در نیاوران و در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام بود. بازه زمانی 2 ماهه، قبل از استقرار رسمی دولت، برای فرد انتخاب شده بسیار مهم است که باید وقت بگذارد و کار کند. اصل سازه دولت در همان 2 ماه گذاشته میشود. آقای روحانی در این 2 ماه (از زمان انتخاب شدن در خرداد ۹۲ تا استقرار رسمی دولت در مرداد ۹۲) اکثر روزها وقتی هوا روشن بود، به خانه بازمیگشت. این نخستین باری نیست که میزان کار روزانه حسن روحانی در کسوت ریاستجمهوری در محافل سیاسی و رسانهای کشور مطرح میشود. سال گذشته نیز برخی سیاسیون از کمتحرکی روحانی ابراز گلایه کرده بودند بهگونهای که حتی ادعا شد علیاکبر ناطقنوری نیز از کمتحرکی روحانی ابراز گلایه کرده است.
عبدالله ناصری دیماه سال گذشته در اینباره به فرهیختگان گفت: «روحانی در مقایسه با همه رؤسای جمهور پیشین، برای دولت وقت نمیگذارد. میگویند او از ساعت ۹:۳۰ صبح تا ۱۹ سر کار است! این را تردید ندارم و یکی از اعتراضات و انتقاداتی است که دوستان روحانی به او دارند. ناطقنوری در همین زمینه به روحانی اعتراض کرده و گفته: من که الان فقط یک حوزه علمیه در لواسان دارم از ساعت ۶:۳۰ صبح آنجا حاضر میشوم و شما باید کمی زودتر بروید و به سخن وزرایتان گوش کنید».
این در حالی است که برخی نزدیکان روحانی همان زمان در انتقاد از این اظهارات گفتند همین روزی 10 ساعت کار برای روحانی نیز خوب و قابل قبول است. سیدرضا اکرمی از روحانیون نزدیک به روحانی در اینباره به فرارو گفت: من در دفتر رئیسجمهور نیستم که بدانم آقای روحانی چند ساعت در روز کار میکند اما فرضا اگر از 5/9 صبح تا 7 شب کار کند میشود حدود 10 ساعت در روز. مگر روزی 10 ساعت کار کم است؟ اکرمی با اشاره به سوابق روحانی پیش از ریاستجمهوری او میگوید: کارنامه آقای روحانی نشان میدهد او هم پرکار است و هم کارها را خوب انجام میدهد. اینکه فردی از صبح ساعت 6 تا 12 شب کار کند دلیلی بر درایت نیست. ما باید کیفیت کار را ببینیم نه کمیت آن را. باید ببینیم نتیجه کار یک فرد چگونه است».