توصيه مطلب

 

۱. پنهان‌کاری امریکا در اعلام امار کشته ها، مشابه اقدام اسرائیل در زمان عملیات انتقام از تی فور است. در آن عملیات، در یک نقشه بی سابقه ده هدف در خاک اسرائیل مورد حمله قرار گرفت.

 

اما اسرائیلی ها اعلام کردند هیچ فردی در این عملیات کشته نشده. ایران هم چیزی اعلام نکرد اما طبق منابع اطلاعاتی موثق در سوریه و اسراییل، قریب به 60 صهیونیست نظامی آن شب به درک واصل شدند. 

 

واکنش رسانه ها مشابه همین ماجرای اخیر بود و ساعت سه و ده دقیقه صبح به وقت محلی سی ان ان تعداد کشته ها و مجروحین را قابل توجه اعلام کرد. اما پس از تنها ده دقیقه کلیه اخبار بر این مساله تاکید می کرد که هیچ تلفاتی در کار نبوده. تمامی ارتباطات رادیویی و مخابراتی و حتی برق مناطق مورد هدف قطع شد. چرا؟

 

الف. ما موفق به انتقام شدیم آن هم در شرایط سخت جنگ در سوریه.

ب. دشمن پیامهای متعددی از جمله اراده ما به تقابل را دریافت کرد.

ج. دشمن عدم اراده خود را در پاسخ به این حمله اعلام کرد.

د. ما هزینه ای بابت این عملیات پرداخت نکردیم.

 

۲. در حمله به عین الاسد، شرایط مشابهی داریم. در ساعات اولیه، سازمان اطلاعات سپاه از ۲۸۰ کشته و زخمی سخن گفت، نیوزویک فقط از ۲۷۰ کشته خبر داد اما بلافاصله این جمله را از خبرش حذف کرد. خبرنگار هاارتص براساس منابع بیمارستانی در اسراییل عدد ۲۲۴ زخمی را اعلام کرد که بلافاصله حسابش از توئیتر پاک شد. البته پس از ۲۴ ساعت هنوز رسانه های عراق از استمرار اتش سوزی و صدای انفجارهای مهیب در اشیانه ها و زاغه های عین الاسد خبر میدهند.

 

۳. فراموش نکنیم در هر دو مورد دشمن نسبت به پاسخ ما مطمئن بوده و طراحی کل حمله توسط صهیونیستها انجام شده. الگویی که آنها به ایالات متحده پیشنهاد کرده اند مبتنی بر الگوی نحوه برخورد با انتقام تی فور بوده است.

 

۴. در معادلات قدرتهای بزرگ جهانی، حمله یک کشور جهان سومی یعنی ایران، به یکی از پایگاه های اصلی آمریکا حیثیت نظام سلطه را لگدمال می کند. در ۷۰ سال اخیر هیچ کشوری چنین جسارتی نداشته است. این حمله نباید با حملات ایذایی گروه های شبه نظامی عراق به پایگاه ها مقایسه شود، چراکه ما یک واحد بین المللی هستیم با مسئولیت بین المللی و آنها اینگونه نیستند. ما بلافاصله با افتخار مسئولیت حمله را پذیرفتیم.

 

۵. ارزش خبری همین واکنش نظامی رسمی ایران در افکار عمومی جهان خیلی فراتر از تعداد کشته ها است. این را دست کم نگیریم.

 

۶. درحالیکه ترامپ در ساعات اولیه سخنانش را لغو کرد، رهبر ما برای اولین بار بطور زنده از حسینیه اش سخن گفت. توییت «همه چیز خوبست!» ترامپ در ساعات اولیه، یک فرمان عملیات روانی به همه عناصر رسانه ای و امنیتی برای پنهانکاری بود. بعد از ۲۰ ساعت که پشت تریبون امد درباره جنگ اقتصادی سخن گفت با صدایی لرزان و بریده بریده و خالی از فصاحت همیشگی اش. همه تهدیدهایش درباره زدن ۵۲ نقطه را هم فراموش کرده بود و از مذاکره برای مبارزه با داعش صحبت کرد تا به ماندن امریکا در منطقه مشروعیت ببخشد.

 

۷. هزینه اصلی شهادت سردار سلیمانی، خروج امریکا از منطقه است و این مسئله با بررسی شرایط امریکایی ها، محتوم و قطعی است. آمریکایی ها در یک دو راهی دوسرباخت قرار دارند:

 

یا باید کشته ها را اعلام کنند و بر موج مظلوم نمایی و طلبکاری سوار شوند و تلافی کنند و آخرین کورسوهای سیاسی و رسانه ای خود را برای بقا در منطقه فعال کنند و در عین حال چون مجبور (و دوباره مینویسم مجبور) به پاسخگویی به ما شده اند، منتظر سیلی بعدی ما باشند. چون از پاسخهای بعدی ما مطمئنند این راه را برنمی‌گزینند.

 

یا باید به عملیات اختفای کشته ها ادامه دهند و شاهد شدت گرفتن جریان ازاله خود از منطقه باشند.

 

۸. روشن است که آنها راه دوم یعنی اختفا را برگزیده اند که این راه تبعات گسترده ای دارد. زیرا اگر شدت حمله نمایش داده نشود مشروعیت طرف مقابل برای ضربه های محکمتر در روزهای آینده بیشتر خواهد شد. لیکن این بار اگرچه ایران خود مستقیما دست به اقداماتی نزند، اما فضا همان فضای کی بود کی بود من نبودم مشابه انتقام تی فور و آرامکو خواهد بود. اختفا در برابر اختفا. آنها نمیگویند چه ضربه ای خورده اند، ما هم میتوانیم چیزی را اعلام نکنیم چون معادلات واقعی در عمق میدان رقم میخورد و امریکا به اضطرار این راهبرد را پذیرفته. شرایط راهبرد اختفای تلفات، مانند شرایطی است که جز کسی که باردار شده، کسی پدر بچه را نمیشناسد.

 

خود آنها بهتر از هر کسی می دانند چه اتفاقی برایشان افتاده. ابهت ارتش آنها در نزد ارتشی های خودشان فرو ریخته و در نزد خودشان تحقیر شده اند. یکی از تاثیرات این ارزیابی درونی آنها از خودشان، پرهیز نظامیان از ورود به هر جنگی در آینده خواهد بود که یک طرفش ایران باشد. مهمترین پیام راهبرد اختفای تلفات به ما اینست که دشمن اراده ای برای پاسخ به حملات ندارد و مجبور است تحمل کند. این راهبرد، بزرگترین

 

فرصت برای وارد کردن ضربات مستمر به امریکا در منطقه است. این اتفاق در زمانی افتاده که عمده گروه های مقاومت، به بلوغ راهبردی و نظامی رسبده اند و آتش به اختیار عمل میکنند.

 

۹. این شرایط نباید ما را از افکار عمومی خودمان غافل کند. بنظر میرسد ما باید در ایران و عراق دو مسیر مکمل را در پیش بگیریم. در داخل، پس از فروکش کردن اوضاع، خوبست سپاه بر اساس منابع اطلاعاتی، براورد نهایی خودش از تلفات و خسارات حمله به عین الاسد را، برای مصرف افکار عمومی ایران اعلام کند. 

 

در عراق نسبت به آگاه سازی افکار عمومی درباره فشار ترامپ بر نخست وزیر و غارت وسیع منابع نفتی اطلاع رسانی و نهضت ملی شدن نفت با رهبری حشدالشعبی راه بیفتد. پس از بر سر کار امدن نخست وزیر، شاید انتشار فیلم سخنان افشاگری عبدالمهدی در جلسه اخیر مجلس عراق مفید باشد. 

 

۱۰. این وضعیت در کوتاه مدت به ضرر اسراییل است چون کمتر میتواند بر امواج ایران هراسی بدمد. در میان مدت نیز به ضرر اوست. زیرا پس از ازاله داعش، دشمن اصلی و نقطه تمرکز گروه های مقاومت، ازاله امریکایی ها خواهد بود. چراکه به تعبیر سیدحسن نصرالله، با رفتن امریکایی ها از منطقه، اسراییلی ها هم بدون پشتیبان مانده و خواهند رفت.