الاعرجی رگ عربیاش بالا زده. بدون متن و صرفاً با اتکا به حافظه دارد حرفهایش را خطاب به رهبری ایراد میکند. انصافاً هم بدون تپق و چرخیدن حرف و عقبوجلو کشیدن کلمات سخن میگوید. صدایش هم آنقدر بلند هست که اگر بلندگو هم نباشد، در کل حسینیه بپیچد و همه بشنوند. از عربی آنقدری بهره بردهام که بفهمم کلّیت حرفش چیست. با این حال برای محکمکاری، یک عربیبلد هم به عنوان مترجم همراهمان شده. شب قبل در جلسه هماهنگی در معارفهاش گفتند استاد نه تنها عربی بلد است که با لهجه عراقی هم حرف میزند. این یعنی نور علی نور! الاعرجی بعد از تمجیدهای بسیار میرسد به «ایران، عمق الاسلام!». رو میکنم به استادِ مترجم تا معنای دقیق جملههای سخنران را عینا یادداشت کنم.