پایگاه تحلیلی خبری هم اندیشی: ساختمان
«سازمان بیمه سلامت ایرانیان» در شمالیترین نقطه تهران و در یک منطقه متمولنشین، میزبان اصحاب رسانهای بود که آمده بودند تا پای صحبتهای معاون مطالعات و توسعه خدمات بیمهای بیمه سلامت ایرانیان بنشینند.
در میان درختهای سربه فلک کشیده محله پاسداران تهران، ساختمانی بزرگ و زیبا با چهار یا پنج درب ورودی که هر کدام مختص به یک ورودیه بود و وسعت عجیب محل استقرار بیمه سلامت ایرانیان چشم هر مخاطبی را که از آن کوچه خلوت میگذشت، به خود خیره میکرد.
در این نشست خبری که پس از سکوت 24 ماهه مسئولان بیمه سلامت برگزار میشد، انتظار میرفت خبرنگاران و اهالی رسانه با سؤالات بسیاری در نشست رسانهای شرکت کنند اما انگار اینطور نبود و خبرنگاران نیز کمتر دغدغههای مردم و مشکلات حوزه بیمه سلامت را مطرح کردند.
بالاخره نشست که قرار بود رأس ساعت 11 برگزار شود با تأخیری نیم ساعته آغاز شد؛ قبل از شروع رسمی جلسه، خبرنگاران ابتدا از سکوت دو ساله معاونت مطالعات و توسعه خدمات بیمهای بیمه سلامت ایرانیان پرسیدند و برزگر هم به عنوان معاون سازمان بیمه سلامت ایرانیان در پاسخی غیررسمی به این پرسش گفت: ظرف مدت این دو سال حرفهایی تخصصی در حوزه سیاستگذاری بیمه بود که اگر عمومی نمیشد، بهتر بود.
در آن میان یاد مدیران ارشد سابق بیمهای کشور افتادم که هر چند وقتی یکبار میشنیدیم که فلان مدیر اختلاس کرده یا دیگری حقوق نجومی دریافت کرده است که شاید هم تقصیر ما رسانهای ها بوده است که سراغ مدیران دولتی نرفته بودیم تا از چندوچون تصمیماتشان برای مردم گزارشی تهیه کنیم تا هم مدیران مراقب رفتارهایشان باشند و هم مردم بهطور شفاف از وضعیت مدیران باخبر شوند.
در همین اثنا بود که برگههایی میان خبرنگاران توزیع شد که بالای آن با تیتر بزرگ نوشته بود : دلایل افزایش هزینهها در بخش درمان!
همین تیتر کافی بود تا حدس بزنیم موضوعات مطروحه در نشست حول چه محوری خواهد چرخید؛ بحث بر سر مطالبات به تعویق افتاده و بدهیهای پرداخت نشده بود.
جالب است زمانی که موقع تصمیمگیری درباره سلامت و پوشش بیمهای همگانی مردم میشود، بحثها تخصصی میشوند و نباید عوام درگیر این موضوعات شوند اما زمانی که پای معوقات مالی و بودجه به میان میآید، مردم دوباره محرم اسرار میشوند!
جلسه بهطور رسمی کلید خورد و همانطور که انتظار میرفت، معاون سازمان بیمه سلامت ایرانیان پس از ارائه گزارشی درباره پوشش همگانی بیمه شدگان و نقدی بر طرح تحول نظام سلامت بحث را به سمت حق بیمه کشاند و با اشاره به برخی
از اعداد و ارقام از کسری بودجه 6 هزار میلیارد تومانی بیمه سلامت ایران خبر داد.
برزگر از دلیل این کسری بودجه میگوید که درآمدهای مصوب محقق نشده بیمه است و برای برونرفت از این مشکل، راهحلهایی همچون کاهش هزینههای درونسازمانی و پیگیری بودجه مصوب وصول نشده از نهادهای مختلف را پیشنهاد میکند.
در پایان این نشست که بخش قابل توجهی از آن به اعداد و ارقام و کسری بودجه اختصاص یافته است، جالب است که به رقم گردش مالی سازمانهای بیمهای کشور نیز گریزی بزنیم؛ طبق برخی از آمارهای اعلامی، گردش مالی بیمهای کشور مبلغی بیش از
50 هزار میلیارد تومان است.
این رقم سرسامآور که تعداد صفرهای جلویش از ماههای سال هم بیشتر است این سؤال را به ذهن متبادر میکند که با این حجم نقدینگی بازهم کسری بودجه؟!
این روزها کمتر کسی است که راهش به سمت دفتر مدیران دولتی بیافتد اما میزان حقوق دریافتی آن مدیر برایش سؤال نشده باشد؛ خبرنگاران هم از این قاعده مستثنی نیستند و مبلغ نوشته شده در فیش حقوقی مدیران بیمهای کشور برایشان سؤال است.
با این توصیف و در این برهه خاص که ذرهبین قوای سهگانه برای بررسی میزان حقوق دریافت مدیران دولتی خصوصاً بانکیها و بیمهها دقیقتر شده، خالی از لطف نبود که در راستای شفافسازی و اطمینان به افکار عمومی، مدیران بیمهای از جمله رئیس و معاونان سازمان بیمه سلامت هم فیشهای حقوقی خود را منتشر میکردند و شک و شبههای برای کسی باقی نمیگذاشتند.
اما با نگاهی به میزان سرسامآور گردش مالی بیمههای کشور همچنین کسری بودجه تؤامان شاید انتشار فیشهای حقوقی مدیران این سازمان دولتی میتوانست جوابگوی بسیاری از پرسشها و ابهامات خبرنگاران باشد که محقق نشد.
با این ارقام، نحستین پرسشی که به ذهن متبادر میشود آنست که با وجود این گردش مالی عظیم در صنعت بیمهای کشور، واقعاً چه اندازه از این مبلغ صرف هزینههای بهداشتی مردم میشود؟
خبرنگاران که در این فضای پرابهام سیر میکردند و در حالیکه به فکر کسری بودجه 6 هزار میلیارد تومانی اعلامی در این نشست خبری بودند، با تفضلات ملوکانه سازمان بیمه سلامت ایرانیان روبهرو شدند و کارتهای هدیه بانکی 200 هزار تومانی به تمامی حاضران در این نشست پرداخت شد همچنین در ادامه با دعوت به ضیافت ناهار این سازمان به نوعی نمکگیر مدیران دولتی این ساختمان میلیاردی در محله پاسداران تهران شدند؛ در پایان هم این تفضلات ملوکانه با راهی کردن خبرنگاران و رساندن آنها به محل کارشان توسط خودروهای سازمان کامل شد.
بالاخره بعد از این همه تفضلات و الطاف ملوکانه، برای خبرنگاران سخت است که بخواهند قلم در نقد عملکرد سازمان بیمه سلامت بگشایند و پستی و بلندیهای یک سازمان را با هم ببینند البته برای خبرنگاران شریف ما این حربهها چندان کارگر نیست!
جالب اینکه سازمانی که از کسری بودجه سخن میگوید و به قول مدیرانش، هزاران میلیارد بدهی و معوقه دارد همچنین هدف اصلی خود را پوشش بیمهای همگانی میداند و از حمایت از اقشار کمدرآمدی سخن به میان میآورد، برای یک نشست ساده خبری تا این اندازه ریختوپاش میکند و ساختمانش بهقدری بزرگ و مجلل است و در محلهای از کلانشهر تهران قرار دارد که بعید میدانم در آن محللات، کسی از این فقرا یافت شود.
تا جایی که ما شنیدهایم و برایمان گفتهاند
با کاخ نشینی نمیتوان به کوخ نشینان خدمت کرد، شاید هم بشود، کسی چه میداند در میان «با تدبیران» ناشدنیها با تدبیر شدنی است؛ دور از انتظار هم نیست زیرا گفتهاند که با کریمان کارها دشوار نیست!
انتهای پیام/
د