گزارشی از بزرگترین خطر در خاورمیانه
روزنامه فرانسوی لوموند نوشت: بزرگترین خطر در خاورمیانه، تغییرات آب و هوایی است.
به گزارش هم اندیشی، به نقل از واحد مرکزی خبر، فروپاشی سیاسی و اقتصادی تمدن های میسنی، مینوسی یا امپراتوری وسیع هیتی، در پایان عصر مفرغ، تاکنون به نابودی متوالی بشری در دلتای نیل، سواحل ترکیه و یا سوریه و فلسطین، نسبت داده شده است.
اما بر اساس مطالعات پژوهشگران فرانسوی که در مجله آمریکایی PLOS One منتشر شده است، در واقع این مسئله بر اثر یک خشکسالی طولانی مدت رخ داده است.
این پژوهشگران، در مطالعات خود، گردههای موجود در رسوبات دریاچه نمک لارناکا در جزیره قبرس را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. تغییر در ایزوتوپهای کربن گیاهان محلی و منطقهای نشان می دهد که این دریاچه پیش از آن که به تدریج شروع به خشک شدن کند، یک دوره مرطوب را تجربه کرده است. این دوره به قبل از خشکسالی چهار قرنی مربوط میشود.
پژوهشگران با ترکیب این داده ها با شواهد باستان شناسی مانند الواحی به خط میخی و مکاتبات بین پادشاهان، نتیجه گیری کردند که بحران رخ داده در پایان عصر مفرغ، در شرق مدیترانه «دورانی پیچیده بوده که به تغییرات آب و هوایی منجر شده است. این تغییر هم به وقوع قحطیها، تهاجمات خارجی و درگیریهای سیاسی منجر شده اند.»
به گفته این محققان، از جمله داوید کانیِوسکی، از دانشگاه پل-ساباتیه در تولوز فرانسه، فروپاشی این تمدنهای مدیترانهای، آسیبپذیری جوامع وابسته به کشاورزی را نسبت به تغییرات آب و هوایی برجسته میسازد.
لی دریک، استاد باستان شناسی دانشگاه نیومکزیکو، در آمریکا که البته در این مطالعات حضور نداشته است میگوید: «این یکی از بهترین نمونههایی است که چگونگی فروپاشی و نابودی نهادهای بین المللی اقتصادی و تجاری، متشکل از کشورهای مختلف را نشان میدهد.»
پایان تمدن مایا نیز به خشکسالی طولانی مدت نسبت داده شده است. مورخان نیز بر این باورند که ممکن است یک رویداد آب و هوایی از عوامل انقلاب فرانسه در سال 1789 بوده باشد. اما دلایل خشکسالی در مدیترانه شرقی در پایان عصر مفرغ، به طور کامل مشخص نشده است.
به گفته لی دریک، طی این دوران که تبخیر و بارش، در زمین کاهش یافته بود، دمای سطح دریای مدیترانه، به سرعت سرد شده است.
او میگوید: این سرد شدن سطح آب های دریای مدیترانه به سرد شدن دو درجهای هوا در نیمکره شمالی مربوط میشود.
این پژوهشگر میگوید: «اصلی ترین سوال این است که چرا تغییری مهم در میزان دمای جهانی توانسته است به چنین واکنش سریعی در دریای مدیترانه منجر شود ؛ من فکر می کنم درک این مکانیسم، بسیار مهم است، چرا که وقوع دوباره چنین پدیدهای غیر قابل تصور نیست.»
انتهای پیام /ن