حمایت تبریزی از "کاریکاتور روزنامه شرق"
به گزارش سرویس فرهنگی هم اندیشی، تبریزی در نامهی منتشره خود می نویسد: "اول باید در نظر داشته باشیم که اثر هنری -از هر نوعی که باشد- یک معنا نزد خالق اثر دارد و بسیاری معانی و استنباط، نزد مخاطبین که بسته به جهان بینی و نوع نگرش و حال و احوال هریک از آنان دارد!!!!! و با این تفسیر، باید پرسید که معنی کاریکاتور از نظر خالق اثر، یعنی آقای هادی حیدری چیست؟"
من وقتی کاریکاتور را دیدم؛ معنی ای که از آن استنباط کردم؛ مقایسه و تفاوت زمان حال، با گذشته پرافتخار دوران دفاع مقدس بود. کاریکاتور به من گفت : یادش بخیر دورانی که رزمندگان اسلام، همچون صحنه ای که در فیلم لیلی با من است" بود؛ روبان مطهر به اسامی معصومین (ع) به پیشانی یکدیگر می بستند؛ اما امروز عده ای که از فرهنگ بسیج و بسیجیان فاصله گرفته اند؛ (به شهادت وضعیت افرادی که در کاریکاتور می بینیم) به چشمان هم چشم بند می زنند تا حقیقت دیده نشود!
کمال تبریزی در ادامه می آورد: من وقتی کاریکاتور را دیدم؛ معنی ای که از آن استنباط کردم؛ مقایسه و تفاوت زمان حال، با گذشته پرافتخار دوران دفاع مقدس بود
در هر صورت باید توجه داشت که زمان کاریکاتور با توجه به طراحی فضای آن، مربوط به حال و یا آینده می تواند باشد و نه گذشته پرافتخار دفاع مقدس که باز هم تاکید می کنم؛ اثری از آن، در فضا و طراحی کاریکاتور موجود نیست. والسلام
کرگردان منزوی سینما که چندی است فیلم هایش هم از سکه افتاده است رسما با دید گاه هرمونتیکی به تبلیغ پلورالیسم می پردازد و معیار حقیقت را واحد نمی داند.
تبریزی که پس از لیلی بامن است همیشه در فیلم سازی شکست خورده وحتی آخرین فیلمش(خیابان های آرام) روی اکران را هم ندیده است.
شاید همین نگاه معرفت شناسانه او در باب حقیقت منجر شده است که احدی با دست پخت های این کارگردان !هم ذات پنداری نکند.
پس اگر ما با نگاه به حال حاضر به شما انتقادهای خیابانی را داشته باشیم نباید ناراحت شوید!
